Κυριακή 21 Απριλίου 2013

Το μαγαζί των ονείρων μου!

«Σωστός βιβλιοφάγος αυτό το παιδί» έλεγαν οι μεγάλοι για μένα, όταν ήμουν μικρή. Γιατί «καταβρόχθιζα» πραγματικά το ένα βιβλίο μετά το άλλο. Νομίζω μάλιστα πως η τροφή αυτή ήταν που με κράτησε τελικά στη ζωή τα δύσκολα εκείνα χρόνια, μια εποχή όπου τα συνηθισμένα τρόφιμα ήταν στον τόπο μας δυσεύρετα (αν διαβάσει κανείς το βιβλίο μου Ο καιρός της σοκολάτας [1] θα καταλάβει για ποια εποχή σας μιλάω).
     ΄Ωσπου μια μέρα τα βιβλία για παιδιά που υπήρχαν τότε στο σπίτι μας, αλλά κι εκείνα που τύχαινε να μου χαρίσουν φίλοι και συγγενείς, τελείωσαν όλα!
     Μ’ έπιασε απελπισία Η «βιβλιοπείνα» μου ήταν φοβερή!
     Την άλλη μέρα βλέπω τη μητέρα μου έτοιμη να βγει για ψώνια. «Ευκαιρία!» συλλογίζομαι. Και της λέω με λαχτάρα: «Μαμά, θα μου αγοράσεις ένα βιβλίο αν περάσεις από κανένα βιβλιοφαγείο;»
     Τι ήταν να το ξεστομίσω; Ξελιγώθηκε στα γέλια ο αδερφός μου μόλις άκουσε πώς το είπα το βιβλιοπωλείο κι άρχισε τις συνηθισμένες κοροϊδίες που ακούνε τα μικρότερα παιδιά από τ’ αδέρφια τους τα μεγαλύτερα όταν κάνουν λάθη!
     Για σκέψου όμως να υπήρχε στ’ αλήθεια ένα «βιβλιοφαγείο»! Θα ήταν το μαγαζί το ονείρων μου!  Αν άνοιγαν μάλιστα και περισσότερα - γιατί όχι μια αλυσίδα «βιβλιοφαγείων» – ακόμα καλύτερα! Θα είχαμε παντού καταστήματα να μπαίνουν οι «βιβλιοφάγοι» και να τρώνε «της ώρας» ό,τι βιβλίο θα ήθελαν! Κι έπειτα να παίρνουν φαγητό και για το σπίτι. Χρυσές δουλειές θα έκαναν αυτά τα μαγαζιά. ΄Ισως μάλιστα ν’ άρχιζαν και τη διανομή «κατ’ οίκον» με μηχανάκια. Γιατί, όπως συμβαίνει πάντα με όσους καταβροχθίζουν βιβλία, όσο περισσότερα θα έτρωγαν οι πελάτες, τόσο θα τους άνοιγε η όρεξη γι’ ακόμα πιο πολλά, αφού οι «βιβλιοφάγοι» ούτε χορταίνουν ούτε βαρυστομαχιάζουν ποτέ, σαν τους λαίμαργους που παραφορτώνουν το στομάχι τους με τις συνηθισμένες τροφές. Αντίθετα - το ξέρετε, βέβαια! - όσο πιο πολλά βιβλία «τρώνε» οι «βιβλιοφάγοι», τόσο πιο πολύ «πεινάνε» και τόσο πιο ανάλαφροι νιώθουν από τη χαρά που τους δίνει το διάβασμα.
Αυτή θα ήταν η ιδανική είσοδος!
 Εγώ πάντως όλο κι ελπίζω πως κάποια μέρα θα δούμε ν’ ανοίγει το πρώτο «βιβλιοφαγείο»! Και το μαγαζί των ονείρων μου να γίνεται πραγματικότητα!

 (Δημοσιεύτηκε στο σχολικό ημερολόγιο των Βιβλιοφάγων 2008 - 2009,  Εκδόσεις Πατάκη)